Van Dobben Amsterdam sinds 1945
De oorlog is net voorbij als Aat van Dobben, vleesleverancier samen met zijn aanstaande vrouw Eugenie een kleine eetsalon begint in de Korte Regulierdwarsstraat in Amsterdam. Op het menu staan, onder andere, croquetten, die verderop in de stad worden bereid. Via een telefoon in de tegenovergelegen fietsenzaak geeft Van Dobben de bestellingen door aan de keuken, en warm gehouden met houtskool komen de vleessnacks naar de zaak. Pas in 1950 krijgt van Dobben een eigen keuken en breidt de zaak uit met twee buurpanden, die zoon Arnold van Dobben in 1986 samenvoegt tot één eetcafé.
Terug in de tijd met Eetsalon van Dobben
Anno 2019 komen de gasten in de eetsalon nog steeds voor dat bekende broodje van Dobben croquet. En nog steeds worden de croquetten dagelijks vers aangeleverd. Veel is er sinds 1986 niet veranderd, hoewel de zaak sinds 2007 niet meer in handen is van de familie Van Dobben, maar van Alexander Wijsenbeek en zijn vrouw Anne-Trije. “Van Dobben is voor mij – en voor de meeste gasten – een stukje nostalgie”, zegt hij. “Veel mensen die hier komen liepen hier eerst aan de hand van hun vader of moeder binnen. We hebben daarom ook amper iets veranderd aan de eetsalon sinds we het overnamen.” En inderdaad: wie binnenstapt bij Eetsalon Van Dobben, doet een stapje terug in de tijd. Achter de bar van witte, glimmende tegels staan Amsterdamse dames, met idem accent, in witte jassen broodjes te smeren. Precies zoals ze dat 35 jaar geleden ook al deden. “Een wit broodje croquet is hier nog steeds favoriet”, zegt Wijsenbeek. “Maar er komen ook geel veel mensen voor het bekende witte bolletje halfom of de ‘zonnestraal’: met ei, ontvelde tomaat en huisgemaakte mayonaise.”
Sleutel tot succes
Juist omdat Alexander niet hoeft te sleutelen aan het concept, ligt de focus van eetsalon Van Dobben op kwaliteit. “We krijgen de croquetten dus dagelijks vers aangeleverd, waardoor ze echt anders smaken dan wanneer je ze invriest. En we serveren ze ook anders: verdeeld over twee beboterde, halve witte bolletjes. We werken met de beste brood- en vleeswaren en maken zoveel mogelijk zelf. De rosbief branden we hier in de zaak, de vleeswaren snijden we vers op het mes en ‘s ochtends staan de dames hier zelf eieren te pellen. Dat kunnen we uitbesteden, maar het is juist de traditie van de zaak. Als je die loslaat, is dat het begin van het einde.” Volgens Alexander maakt de sfeer van de legendarische zaak, met zijn klandizie van stratenmaker tot burgemeester, het zo’n bijzondere plek. “De manier waarop de dames in het wit werken, het tempo, de kaart en de nostalgie zorgen ervoor dat het hier nog dagelijks dringen is rond lunchtijd. Het succes zit ‘m in de ambachtelijkheid en de Hollandse traditie die hier centraal staat. Al 75 jaar.”